ՕՖԻՍ ԹԱՅՄ

  Եթե հնարավոր լիներ մի պահ կանգնեցնել ժամանակը ու խոսել այն մարդուն հետ, ում երբեմնի 20 տարեկանն ես եղել, հավանաբար կսկսեի առանց ճառերի։ Չէի ասի՝ «ամեն ինչ լավ է լինելու»՝ առանց գիտակցելու, թե որքան անորոշ ու դատարկ է դա հնչում։ Փոխարենը կասեի՝ բոլոր դժվարությունները նորմալ են , և ոչ մի սխալ վերջնական չէ, եթե ճիշտ ձևով նայես դրանց։  Կասեի՝ մի շտապիր։ Ժամանակն ինքնին արժեք ունի, ու ոչ մի կարիերա կամ «կյանքի պլան» արժանի չէ քո առողջությանը կամ հանգստությանը։ Ի վերջո, ինքնաթունավորումը աշխատասիրությամբ նույնքան վնասակար է, որքան ծուլությունը ։  Կասեի՝ հմտությունները հաճախ ավելի կարևոր են, քան դիպլոմները։ Եթե ուզում ես ինչ-որ բան անել, սկսիր՝ նույնիսկ եթե կիսատ է կամ թերի։ Հաճախ կիսատը շարժում է առաջ, իսկ «կատարյալը»՝ կաթվածահար անում։ Կյանքում մարդիկ գնահատում են ոչ թե քեզ՝ որպես ամբողջություն, այլ այն, ինչ կարող ես անել տվյալ պահին։  20-ում թվում է, թե բոլորն ինչ-որ բան գիտեն, որ դու չգիտես։ Բայց իրականում՝ բոլորն էլ կասկածում են իրենց մեջ ։ Ոչ ոք լիովին պատրաստ չ...