Ազատ կամքի պատրանք. Արդյո՞ք մենք իսկապես վերահսկում ենք մեր ընտրությունները:
Ազատ կամքի
հայեցակարգը դարեր շարունակ եղել է փիլիսոփայական բանավեճի առարկա: Շատերը կարծում
են, որ իրենք լիովին վերահսկում են իրենց որոշումները, սակայն ավելի խորը վերլուծությունը
ցույց է տալիս, որ մեր ընտրությունների վրա կարող են ազդել մեր գիտակցությունից դուրս
գործոնները: Սա էական հարց է առաջացնում՝ իսկապե՞ս ունենք ազատ կամք, թե՞ դա պարզապես
պատրանք է:
Ազատ կամքի դեմ առաջնային փաստարկներից մեկը դետերմինիզմն է, որը ենթադրում է, որ բոլոր իրադարձությունները, ներառյալ մարդկային գործողությունները, պայմանավորված են նախնական պատճառներով: Համաձայն այս տեսակետի՝ յուրաքանչյուր որոշում, որը մենք ընդունում ենք, արդյունք է անցյալի փորձի, գենետիկ նախատրամադրվածության և արտաքին ազդեցության: Եթե մեր ընտրությունը ձևավորվում է մեր գիտակցական վերահսկողությունից դուրս գործոնների ազդեցության տակ, կարո՞ղ ենք մենք իսկապես պնդել, որ ազատ ենք:
Նյարդաբանական
հետազոտությունները հետագայում մարտահրավեր են նետում ազատ կամքի գաղափարին: Ուսումնասիրությունները
ցույց են տվել, որ ուղեղի նյարդային ակտիվությունը նախորդում է գիտակցված որոշումների
կայացմանը: Սա հուշում է, որ մեր ուղեղը որոշումներ է կայացնում նախքան դրանց մասին
տեղյակ լինելը: Եթե դա այդպես է, ապա ընտրություն կատարելու մեր զգացողությունը կարող
է լինել ոչ թե ազատ կամքի իրական գործողություն, այլ պարզապես հետամնացություն:
Չնայած
այս փաստարկներին, շատ փիլիսոփաներ և գիտնականներ պնդում են, որ գոյություն ունի ազատ
կամքի որևէ ձև: Նրանք առաջարկում են, որ նույնիսկ եթե մեր որոշումների վրա ազդում են
արտաքին և ներքին գործոնները, մենք դեռ կարող ենք մտածել, գնահատել և ընտրել այլընտրանքների
միջև: Այս հեռանկարը, որը հայտնի է որպես համատեղելիություն, հուշում է, որ ազատ կամքը
և դետերմինիզմը կարող են գոյակցել:
Ի վերջո,
հարցը, թե ազատ կամքը իրական է, թե պատրանք, մնում է չլուծված: Թեև գիտական և փիլիսոփայական
հեռանկարները երկու կողմերի համար էլ համոզիչ փաստարկներ են տալիս, ընտրությունների
փորձը մեզ համար իրական է թվում: Անկախ նրանից, թե այս զգացումը պատրանք է, թե ոչ,
այն շարունակում է ձևավորել մարդկային վարքագիծը և պատասխանատվության, բարոյականության
և անձնական ինքնության մեր ըմբռնումը:
Комментарии