Կատարելության խորհուրդը՝ ինքնազարգացման միջոցով

 Մարդկության պատմության ընթացքում կատարելության հասնելու ձգտումը եղել է առաջընթացի հիմնական շարժիչ ուժը։ Սակայն արդյոք այն իրատեսական է, թե պարզապես անընդհատ շարժման մոտիվացիա՝ մնացել է որպես բանավեճի թեմա։ Ինչպես ասում էր անտիկ փիլիսոփա Արիստոտելը, «Կատարելությունը ոչ թե գործողություն է, այլ սովորություն»։ Այս խոսքերը մեզ հիշեցնում են, որ կատարելության գաղտնիքը կայանում է ոչ թե մեկ անգամ ինչ-որ բացառիկ բան անելու մեջ, այլ մեր ամենօրյա փոքր քայլերի մեջ։  

Կատարելություն՝ անձնական և պրոֆեսիոնալ կյանքում

Կատարելությունը կարող է դրսևորվել տարբեր ոլորտներում՝ արվեստում, աշխատանքում, հարաբերություններում կամ անգամ մեր ներսում։ Հաճախ այն ընկալվում է որպես նպատակ, բայց շատ դեպքերում այն ուղի է, որն անցնում ենք՝ մեզ ավելի լավ տարբերակ դարձնելու համար։ Օրինակ՝ եթե դու ձգտում ես լինել հմուտ խոհարար, կատարելությունը չի կայանում միայն մեկ կատարյալ ուտեստ պատրաստելու մեջ, այլև ամեն անգամ նոր բաղադրատոմս փորձելու, սխալվելու և սովորելու մեջ։  

Կատարելությունը հարաբերական է

Կատարելության սահմանումը տարբեր է յուրաքանչյուր մարդու համար։ Ինչ-որ մեկի համար այն նշանակում է նյութական հաջողություն, իսկ մյուսի համար՝ ներքին խաղաղություն։ Հիշենք, որ անհնար է համապատասխանել բոլորի սպասումներին։ Ի վերջո, կատարելությունը այն է, ինչ քեզ համար կարևոր է և ինչին դու ես հավատում։  

Կատարելության ճանապարհին բախվող մարտահրավերները

Շատերը կատարելության ձգտման ճանապարհին կարող են հանդիպել ինքնաքննադատության կամ անհասանելի չափանիշների առաջացրած սթրեսին։ Այդ դեպքում անհրաժեշտ է հիշել՝ կատարյալը երբեմն բարու թշնամին է։ Ավելի լավ է կենտրոնանալ առաջընթացի վրա, քան ձգտել անթերիության, որն իր էությամբ անկայուն է։  

 Ինչպե՞ս գտնել իրական կատարելությունը

1. Սահմանիր քո արժեքները։ Ի՞նչն է քեզ համար իսկապես կարևոր։ Գեղեցկությու՞ն, բարություն, գիտելիք։  

2. Վայելիր ընթացքը։ Կատարելությանը հասնելը գործընթաց է, ոչ թե արդյունք։  

3. Ընդունիր սխալներդ։ Յուրաքանչյուր անհաջողություն արժեքավոր դաս է։  

4. Հիշիր, որ կատարելությունը ներդաշնակության մեջ է։ Այն կարելի է գտնել սիրո, վստահության և մարդկանց հետ կապի մեջ։  

 Պետք է հասկանալ և հիշել՝ կատարելությունը հարաբերական է և սուբյեկտիվ։ Յուրաքանչյուր մարդ ունի իր պատկերացումները կատարյալ լինելու մասին։ Կարևորը այն է, որ մենք ձգտենք ինքնազարգացման, ազնվության ու համառ աշխատանքի՝ մեզ համար կարևոր նպատակներին հասնելու համար։

 Կատարելության ձգտելը չի նշանակում լինել անթերի, այլ անընդհատ աճել, սովորել և հաղթահարել սեփական սահմանափակումները։ Իսկ իրական կատարելությունը հաճախ սիրո, ներդաշնակության և փոքրիկ բարիքների մեջ է։