Դուդուկի նշանակությունը հայկական երաժշտական մշակույթում
Դուդուկի ծագումն ու պատմությունը
Դուդուկը իր արմատներով հասնում է հին հայաստանյան դարաշրջանին։ Այն հիմնականում պատրաստվում է ծիրանենու փայտից, որը համարվում է հայկական մշակույթի խորհրդանիշներից մեկը։ Դուդուկի հնչյունները հագեցած են նրբությամբ և խորությամբ, ինչը նրան դարձնում է յուրահատուկ՝ ինչպես տխուր, այնպես էլ ուրախ զգացմունքներ արտահայտելու համար։
Դուդուկի նշանակությունը հայկական մշակույթում
Դուդուկը միշտ ուղեկցել է հայ ժողովրդին՝ թե՛ տոնակատարությունների, թե՛ հիշատակի միջոցառումների ժամանակ։ Դուդուկի մեղեդիները հաճախ արտահայտում են կարոտ, սեր հայրենիքի հանդեպ և կորստի զգացում։ Այն կարևոր դեր է ունեցել հայոց պատմական և կրոնական մշակույթում՝ պահպանելով ազգային ինքնության ոգին։
Դուդուկը և, ինչպես նաև, այն նվագելը արվեստ է, որը փոխանցվել է սերնդեսերունդ։ Հայտնի դուդուկահարներից մեկը Ջիվան Գասպարյանն է, ով մեծ ներդրում է ունեցել դուդուկի տարածման գործում ամբողջ աշխարհում։ Նրա կատարումներն արտացոլում են հայկական երաժշտության հոգևոր խորությունը։
Դուդուկը որպես միջազգային ժառանգություն
2005 թվականին ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն դուդուկի երաժշտությունը ներառեց «Ողջ մարդկության ոչ նյութական մշակութային ժառանգության գլուխգործոցների» ցանկում։ Սա ևս մեկ անգամ ընդգծեց դուդուկի համաշխարհային նշանակությունն ու նրա դերը մշակութային բազմազանության պահպանման գործում։
Դուդուկը հայ ժողովրդի հոգու և մշակույթի արտացոլանքն է։ Նրա մեղեդիները ոչ միայն հայկական, այլև համաշխարհային երաժշտական գանձարանի անբաժան մասն են։ Այն արդի է և պահպանվում է որպես ազգային ինքնության խորհրդանիշ, որը մշակութային «հանգույցի» պես պետք է կապի հայկականության անցյալը, ներկան և ապագան։
.jpg)
Комментарии