Գովազդը որպես արվեստ
Ի՞նչ դեր է խաղում մեր օրերում գովազդը:
Այն ամենուր է. ուր նայեք, ուր գնաք: Գովազդը հանդիսանում է նպատակային լսարանին անհրաժեշտ և ոչ անհրաժեշտ
ինֆորմացիան հասցնելու գործիք:
Կուզեի խոսել մասնավորապես գովազդի արվեստի մասին: Առաջնահերթ դա թաքնված գովազդն
է. գովազդ, որը հիմնված է մեր զգացմունքների, արտաքին աշխարհի հանդեպ մեր վերաբերմունքի
վրա: Կարծում եմ, հիրավի կարելի է արվեստ համարել այն բանի ստեղծումը, որը դուր է գալիս
մարդկանց, որով նրանք հպարտանում են, որը նրանց մոտ ժպիտ է առաջացնում, որն իր մեջ
կրում է ներքին ենթագիտակցական ընկալում:
Յուրաքանչյուրը կարող է տպագրել թռուցիկ ապրանքի նկարով և նրան հատկանշական
ճչացող վերնագրով, բայց ոչ բոլորը կարող են անել այնպես, որ ամենահասարակ նախադասությունը
կարդալիս մարդը մտածի <<Բայց իսկապես այդպես է>>, <<Իսկ ինչու ոչ>>, կամ պատկերին նայելիս երեսին ժպիտ հայտնվի:
2007 թվականին Կանադայում Bensimon Byrne գովազդային գործակալության կողմից
Hyundai-ի նոր գովազդ արվեց:
Ձու. կարծում եմ այն միակ պրոդուկտն է, որը մենք տուն ենք հասցնում <<Զգույշ, այստեղ ձու է>> բացականչություններով: Իսկապես ծիծաղելի է, իսկ զրահապատ մեքենան գովազդելիս ձվի տուփը պարուրել զրահով…
![]() |
Պահպանեք ամենափխրունը |
Միթե՞ ակնհայտ չէ, որ նման մեքենան հոգ կտանի անգամ ամենափխրունի մասին:
Բրազիլական Loducca գովազդային գործակալության աշխատակիցները նոր միտք հղացին՝ամսագրի շրջադարձին տեղադրելով իսկական մինի անվտանգության բարձիկ:
Գովազդը երկու էջ զբաղեցրեց: Մի էջում տեղադրված է ավտոմեքենայի նկարը, իսկ գրվածքը կոչ է անում ընթերցողին անցկացնել մի փոքրիկ վթարային թեստ՝ բռունցքի օգնությամբ հնարավորինս ուշեղ հարված հասցնել: Հենց որ ընթերցողը հարված է հասցնում, ամսագրում պատկերված ավտոմեքենայի ղեկավարման վահանակից փքվում է անվտանգության բարձիկը:
Կուզեի նաև ներկայացնել այլ գովազդային լուծումներ, որոնք ստիպում են ինձ ժպտալ: