ՄԱՅԻՍ ԱՄՍԻՆ ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ ԱՐԳԵԼՎՈՒ՞Մ ԵՆ

Մայիս-վայիս․սնահավատություն թե՞ իրական վտանգ։

Հայ ժողովրդի մեջ տասնյակ տարիներ  տարածված է այն նախապաշարմունքը, որ  մայիս ամսին ամուսնությունները դժբախտություն են բերում: Մեծամասնությունը հետևում է այդ ավանդույթ դարձած սովորությանը, մյուսներն էլ ուշադրություն չդարձնելով կնքում են իրենց ամուսնական դաշինքները հենց մայիս ամսին:

Հայ Առաքելական եկեղեցին  որևէ ամսին ամուսնություն չի որևէ ամսին ամուսնություն չի արգելում: Իհարկե կան օրեր, երբ եկեղեցական օրենքներով արգելված են ամուսնությունները.դրանք Ավագ շաբաթվա և Պահոց  օրերն են, բայց մայիս ամսվա վերաբերյալ ոչ մի սահմանափակում չի արվում:

Մեր հայ ավանդական  ընտանիքներում տղայի և աղջկա ամուսնությունը մեծ խորհուրդ ունի. բացի երկու երիտասարդների իրար հետ իրենց կյանքը կապելը դա երկու տոհմերի միջև դաշինք է: Այդ խորհուրդը պետք է նշվեր մեծ շուքով և առատ սեղանի շուրջ: Քանի որ հնում մայիս ամիսը աղքատ ամիս է եղել. հին բերքը վերջացել է, իսկ նորը դեռ չի եղել, այդ պատճառով ժողովուրդը կոչել է “մայիս-վայիս” և ուրախության արարողություններ չեն կատարել: Բացի այդ ձմռան ամիսներին մարդու օրգանիզմը վատնում է իր ուժերը, իսկ գարնան սկզբին արյունը օրգանիզմում թարմանում է և վերականգնվում: Մայիսին չամուսնանալու պատճառներից մեկն էլ առողջ սերունդ ունենալու ձգտումն է եղել:

Այսպիսով` մայիս ամսին ամուսնություններից խուսափելը սնահավատություն է, որը արմատապես մխրճվել է մեր հայ ազգի մեջ: Անկախ նրանից որ ամսում կամուսնանա զույգը, ամեն ինչ իրենց իսկ ձեռքերում է` բոլորն էլ ունեն ընտրություն երջանկացնել կամ դժբախտացնել կողակցին: Այնպես որ, սիրելի ընթերցող, սիրեք և եղեք սիրված, երջանկացրեք Ձեր սիրելիներին, ապրեք լիարժեք կյանքով: Հավատացեք, այդ դեպքում ոչինչ չի կարող դժբախտացնել Ձեզ:

Մարիամ Սարգսյան